ماجرای اولین تماس با موبایل
25 تیر 1389 - «مارتین کوپر» در سال 1973 جهان را متحول کرد؛ در حالی که خود از آنچه
روی خواهد داد خبر نداشت. وی به همراه تیمش در شرکت موتورولا توانست تنها ابزاری
را که به گونه‌ای زندگی نوجوانان و تاجران حرفه‌ای را به یکدیگر شبیه سازد، ابداع کند؛
ابزاری به نام تلفن همراه.
این ابزار ابعادی برابر یک آجر داشت و به مدت یک دهه به فروش تجاری نرسید،
اما به محض اینکه کوپرابداع خود را در پیاده‌روهای نیوریورک به نمایش گذاشت
همه چیز تغییر کرد. ایده فناوری تلفن همراه در آن زمان توسط رقیب موتورولا؛
یعنی شرکت AT&T ارائه شده بود و لابراتوار «بل» سیستمی‌را ارائه کرده بود که به کاربران اجازه می‌داد
تماس‌های تلفنی خود را در حالی که روی خط باقی می‌مانند از تلفنی به تلفن دیگر انتقال دهند،
اما AT&T تمرکز خود را روی تلفن داخل خودروها قرار داده بود.
برقرار کنند و از این رو وی به همراه شرکت موتورولا پروژه‌ای را برای خلق ابزاری قابل حمل آغاز کرد. سال 1973 آن را به نمایش گذاشت. اولین تلفن همراه تجاری این شرکت با نام ت جاری DynaTAC در حدود 10 سال بعد به فروش رسید. همچنین وی به همراه همسرش از مخترعان Jitterbug، گوشی تلفن‌همراهی که کار با آن در سال 1973 انجام داد. وی در گفت‌وگو با سی‌ان‌ان به سوالاتی درباره واکنشش برابر ابزاری که منجر به تغییر چهره ارتباطات به شکلی که ما آن را می‌شناسیم شده است، پاسخ داده است: تلفن‌همراه و رقابت با AT&T را در شما به وجود آورد؟ تلویزیون‌های مدار بسته وجود نداشتند، هیچ‌کس نمایشگرهای LCD را به خواب هم نمی‌دید؛
کوپر می‌خواست افراد این آزادی را داشته باشند تا از داخل خودروی خود تماس تلفنی
موتورولا به مدت سه ماه مشغول ساخت نمونه‌ای آزمایشی از ابزار مکالمه‌ای قابل حمل بود و کوپر در
کوپر که اکنون 81 سال سن دارد، بنیانگذار شرکت ArrayComm به شمار می‌رود.
شرکتی که هدفش بهبود شبکه تلفن‌های همراه، آنتن‌های هوشمند و ارتباطات بی‌سیم است.
برای سالمندان تسهیل شده است نیز به شمار می‌رود.
«مارتین کوپر» آنچه اکنون به عنوان اولین تماس تلفن همراه مشهور است را
جو فناوری در سال 1973 چگونه بود و چه چیز ایده ساخت
در آن زمان خبری از مدارهای درهم پیچیده بزرگ نبود. رایانه‌ای در کار نبود،
نمی‌توانم تمامی چیزهایی که در سال 1973 وجود نداشتند را نام ببرم.
اما ما که برای سال‌ها و سال‌ها مشغول ساختن تلفن‌های داخل خودروها بودیم فکر کردیم
اکنون زمانی مناسب برای ارتباطات شخصی است، زیرا انسان‌ها به صورت طبیعی متحرک هستند.
برای صد سال نیاز انسان‌ها برای صحبت کردن با تلفن با چسبیدن آنها به میز کار یا تلفن‌های خانگی
شان همراه بود و حال ما می‌خواستیم آنها را در خودروهایشان حبس کنیم؟ اصلا ایده خوبی نبود.
از این رو تصمیم گرفتیم در برابر AT&T بایستیم. در سال 1973 تصمیم گرفتیم رونمایی خیره‌کننده‌ای
را اجرا کنیم و من نیز بهترین راه را انتخاب کردم تا تلفن همراهی بسازم و از فردی بخواهم مکالمه
با اولین تلفن شخصی همراه را تجربه کند و این روند پیدایش و تکامل تلفن همراهی بود که ما ساختیم.
چه زمانی این اولین تماس تلفنی شخصی را برقرار کردید؟ با چه کسی تماس گرفتید؟
فکر می‌کردم همه جواب این سوال را می‌دانند! اولین تماس تلفنی عمومی در خیابان‌های
نیویورک انجام گرفت و با «جوئل. اس. انگل» مدیر برنامه تلفن‌های همراه AT&T تماس گرفته شد.
من با او تماس گرفتم و گفتم: «جوئل، من از یک تلفن همراه با تو تماس می‌گیرم، از یک تلفن
همراه واقعی، از یک تلفن‌همراه دستی و قابل حمل واقعی!»
دقیقا به یاد ندارم او چه پاسخی داد، اما واقعا برای چند لحظه سکوت کرد.
غرور از موفقیتم به اندازه‌ای بود که او دندان‌هایش را به هم می‌سایید. او بسیار مودب بود
و تماس را با احترام خاتمه داد. زمانی که دوباره از وی درباره این رویداد پرسیده شد
وی پاسخ داد هیچ خاطره‌ای از آن لحظه به یاد ندارد.
واکنش‌ها به تلفن همراه چه بود؟ آیا مردم درباره آن به عنوان ابزاری غیرواقعی، غیرممکن یا غیرضروری فکر می‌کردند؟
خب، مردم در برابر این ابزار شگفت‌زده شده بودند. این ورای تصورات بود
که بیش از نیمی از مردم جهان بتوانند تلفن‌همراه داشته باشند، اما مردم
از اینکه می‌دیدند می‌توان این دستگاه را به گوش چسباند، راه رفت و با تلفن با این و آن تماس گرفت مطلقا بهت زده شده بودند.
به یاد دارم که در آن زمان حتی تلفن بی‌سیم نیز نبود. ما در سال 1973
کنفرانس مطبوعاتی برگزار کردیم و من تلفن‌همراه را به خانم خبرنگار جوانی دادم
و به او گفتم با فردی تماس بگیرد. او گفت: «می‌توانم با مادرم در استرالیا
تماس بگیرم؟» و من گفتم: «البته که می‌شود» و او تماس گرفت.
آن زن پس از تماس تلفنی کاملا متعجب شده بود. او نمی‌توانست تصور کند
چگونه این ابزار کوچک توانسته است نیمی از جهان را دور بزند و مستقیما تماس وی را
با مادرش برقرار کند. نیویورکی‌های ریزبین نیز با دهان باز در آنجا ایستاده بودند.
پذیرش این دستگاه جدید کاملا شگفت آور بود. ما دومین نمایش را در اوایل دهه 1980
و زمانی اجرا می‌کردیم که رییس شرکت ما در واشنگتن بود. او دستگاه جدید را به
«جورج بوش» پدر نشان داد و وی نیز به شدت تحت تاثیر آن قرار گرفت. او گفته بود:
«خب من باید این را به «ران» نشان دهم.» و می‌دانید که پس از آن وی تلفن را به
«رونالد ریگان» نشان داد. «ریگان» با دیدن تلفن گفته بود: «چه چیز مانع می‌شود ما از این تلفن نداشته باشیم؟»
این تلفن همراه چه شکلی داشت؟ قیمت آن چقدر بود و چه کسی آن را می‌خرید؟
تلفن ارتفاعی در حدود 25 تا 27 سانتیمتر داشت و ضخامت آن در حدود 5/4 سانتیمتر
و عرض آن در حدود 10 سانتیمتر بود. وزن آن نیز در حدود 13/1 کیلوگرم بود.
